بهشت یعنی دوباره با خدا بودن

خداوند باغی در عدن ساخت و انسان را که آفریده بود در آنجا گذاشت . پیدایش 2 : 8

اکثر انسانها بهشت را مکانی موافق غرایز . خواسته ها و تمایلات خودشان به تصویر کشیده اند.در نظر آنها بهشت فضایی ست که در آن به تمام آرزوهای دست نیافتنی امروزشان خواهند رسید . آنها تلاش میکنند بهشت را به گونه ای تصور کنند که جوابگوی همه کمبودها و نارسایی های محیطی که در آن بسر میبرند باشد .

اما ساختار کلمه عبرانی " عدن " که به فارسی بهشت و به عربی جنت و به انگلیسی Paradise خوانده شده از پنج کلمه اصلی تشکیل میشود.

1- لحظه 2- مکان 3- حضور 4- دری گشاده 5- دسترسی

از ترکیب این پنج کلمه میتوان عـدن را اینطور معنی کرد و گفت بهشت یعنی :

" لحظه ای که در مکانی درب گشاده ای برای دسترسی به حضور خدا داشته باشی "

بنابرین بهشت محل دوباره بهم رسیدن خالق و مخلوق است . و چون طبق کلام خدا ما با بدن های تبدیل شده به حضور خدا خواهیم رفت دیگر غرایز و شهوات جسمانی امروزمان جایگاهی در بهشت ندارد.

در چند عبارت کوتاه بهشت یعنی " محل وصال عاشق و معشوق " بهشت یعنی " محل بازگشت پسر گمشده به آغوش پدر " بهشت یعنی " محل بازیافت اصالت و ارزش از دست رفته " بهشت یعنی " محل دسترسی به حضور ابــدی خدا " بهشت یعنی " محل پیدا کردن خویشتن واقعی خود " بهشت یعنی " محل به کمال رسیدن آنچه برایش خلق شدیم " بهشت یعنی " محل دوباره با هم بودن ما و خدا بعد از جدایی"

این دلیلی بود که کلمه خدا در مسیح جسم گردید و به میان ما آمد تا ما که بخاطر گناه از حضور خدا رانده شده بودیم را دوباره وارد حضور خدا سازد .

جلیل سپهر